Een rups zit een blaadje te eten langs de waterkant.
Wat hij niet weet is dat een vogel boven hem op de onderste tak van de boom zit.
De vogel wacht tot de rups zijn buik lekker vol heeft en is van plan hem dan op te eten.
Wat de vogel niet weet, is dat er een poes boven in de boom ongeveer hetzelfde denkt: ik wacht tot de vogel die worm op heeft, dan heb ik een mooi gevuld maaltje.
Op een gegeven moment heeft de rups zijn blaadje op, de vogel maakt een duikvlucht op de rups en daar achteraan springt de poes uit de boom om de vogel te pakken.
De vogel wijkt uit en de poes valt zo in het water.
Wat is de moraal van dit verhaal?
?
?
?
?
Hoe groter de begeerte, hoe natter de poes!
Volgende mop: Er was eens een banaan en een sigaret en die gingen op café