Een man wandelt op een rustige zondagavond over een spaarzaam verlichte straat.
Opeens ziet hij op een afstand in de gracht naast de straat luchtbellen aan het oppervlak verschijnen.
Nieuwsgierig geworden begint hij langzamer te lopen en naderbij komend ziet hij vlak langs de kant een verschrompeld handje te voorschijn komen.
Hij loopt naar de kant en pakt het handje beet en trekt eraan.
Tevoorschijn komt een totaal doorweekte kabouter en de man zet hem op de kant.
'Oh man, hartstikke bedankt' zegt de kabouter.
'Ik was bijna verzopen, als blijk van dank wil ik je een wens geven die ik nu voor je ga vervullen.'
De man kijkt hem verrast aan, nog steeds niet bijgekomen van de schrik dat ie voor het eerst van zijn leven een kabouter ziet, en zegt.
'goh, top.
Ik heb altijd al naar Taiwan op vakantie willen gaan maar ben bang om te vliegen en heb last van chronische zeeziekte en kan dus ook niet per schip!
Ik wens dat je een brug bouwt van hier tot Taiwan zodat ik per auto erheen kan.'
De kabouter kijkt hem aan met een gezicht of ie totaal gestoord is en zegt 'Jezus, kun je niet wat eenvoudigers wensen?
een geldbedrag of zo, ook aan mijn kracht zitten beperkingen!'
waarop de man hem een beetje teleurgesteld aankijkt en zegt, 'Goed, dan als dit niet lukt zou ik graag een vrouw wensen die niet constant aan mijn kop zeurt en om geld loopt te bedelen'
waarop de kabouter na lang nadenken zegt 'Had je ook verlichting op die brug gewild?'.
Volgende mop: Lopen twee vrouwen over de markt