Er was eens een eenzame vrouw.
Op een dag dacht ze, ik ben zo alleen, ik neem een hondje.
Toen ze het hondje had wist ze niet hoe ze het hondje moest noemen dus ging ze even wandelen en ondertussen kon ze daar over nadenken.
Ineens zag ze een groepje jongens staan en ze hadden het over een poepgaatje, dus ze dacht, ik noem mijn hond: 'Poepgaatje'.
Een maand later kocht ze een nieuw huis, ze wilde het huis een naam geven, ze ging naar de politie en vroeg hoe ze haar huis moest noemen.
De Politie zei: 'Dat kan mij geen REET schelen!'
Dus dacht ze, ik noem mijn huis: 'Reet.'
Een paar maanden later was ze haar hondje kwijt en ze ging weer naar de Politie en toen zei ze: 'IK HEB MIJN HELE REET AFGEZOCHT MAAR IK KAN NERGENS MIJN POEPGAATJE MEER VINDEN!'
Volgende mop: Zitten bert en ernie in de kamer